Halvmaraton!

Kvifor har du eigentlig lyst å springe halvmaraton?

Eg skjønnar at folk spør, men så har eg ikkje noko skikkelig svar. Fordi det er noko å gjøre? Fordi eg lærer noko av det? Fordi det er noko som er kjekt å ha gjort?

Ja.

Eg har tenkt og tenkt og tenkt i månadane før. Kvar einaste trening, tre dagar i veka, har eg tenkt på at eg skal jogge meg gjennom 21,1 km. Kvar gong eg har fått vondt har eg tenkt "ÅNEI! Har eg skada meg? Held eg på å bli sjuk slik at eg mister ein del av opptreninga?"

No er det SÅ GODT å få plass til andre tankar. No har eg jo gjort det! Ikkje vart eg skada spesielt lenge om gongen, og sjølv om eg var sjuk sist veke gjennomførte eg på laurdag. Utan problemer!

Halvmaraton kan ein gjennomføre utan trening. Men eg ville jogge utan stopp, og eg ville prøve ut opptrening i større grad enn eg har gjort ved tidlegare gjennomførte 5 km-løp. Det ligger masser av treningsopplegg på nettet. Eg fann ein som passa meg med tre treningar i veka. Ei langkøyring, ein intervall og ein styrke/alternativ trening. Snart lærte eg at eg ikkje kunne følgje den slavisk. Gjekk eg på fjellet med familien i helga kunne det gå som alternativ trening, ikkje i tillegg til tre økter. Å la musklane få kvile er viktig!

Eg tusja ut treningane etterkvart som eg gjennomførte de. Det var einaste "belønning", i tillegg til at eg skriv opp i a-planen etterkvart. Treningsveka på biletet var full av alternativ trening - altså fjellturar i stor grad. Denne treningsveka var ca.2.5 mnd før halvmaraton. For det har vore mykje trening! Alt da.

Mykje trening betyr mykje forbrenning. Eg gjekk fort ned i vekt, så eg har måtte spise mykje meir enn eg vanlegvis gjør - i form av kaloririke pålegg som feit fisk, gode oster og leverpostei. Tunfisk og kikkerter. Protein er viktig! Mjølk, tran - ekstra store middagsposjoner. De siste 6 vekene klarte eg å vere stabil. Dette er viktig - poenget mitt med treninga var å klare å jogge langt! Ikkje vege mindre.

Eg hadde to par (på eit tidspunkt i vår) nye joggesko som eg bytta mellom slik at føttene ikkje vart slitt likt kvar gong. Av desse likte eg best de lilla, og det var de som tok meg med gjennom løypa på laurdag.

På løpsdagen, 6.september, var det overskya og ca.15 grader. Perfekt joggevær! Eg la meg langt bak i feltet sidan det også var NM i halvmaraton. Ein rekker å tenkje mykje på 21 km, men kort fortalt gjekk alt veldig fint. Eg møtte ein liten vegg rundt 9 km, men valgte å ta fire gåsteg ved neste drikkestasjon slik at eg fikk i meg nokre slurkar energidrikk, og eg kom meg vidare. Det var mange frivillige langs vegen som ropte og heia, og det hjalp faktisk enormt! Når du er ved 18 km merket og begynner å bli lei av å jogge så er det stor verdi i å sjå at nokon ser på deg, smiler og roper "Knallbra jobba! Du er snart i mål!"

Eg kom i mål på 2.20 - og er så fornøyd! I målområdet stod mann og barn med ein nydleg blomsterbukett og tenk: EG VAR FERDIG! Eg hadde jogga heile vegen og hatt kontroll på puls og teknikk. All treninga i forkant gjorde det til ei god oppleving, og ein fantastisk mestringsfølelse! Det er langt å jogge 21 km, og tenk at kroppen min klarte det! Eg stivna godt til i beina etterpå, men i dag har eg kun lett gangsperre. Det er nesten litt rart!

To barn og halvmaraton? Bra jobba kroppen! ;)