Fødselsbilete

Da lillebror var fødd sydde eg eit fødselsbilete med korssting der det står når han var fødd, kor lang og tung han var og når han krabba og når han gjekk for første gong. Eg meiner å hugse at eg venta med å fullføre verket til han faktisk hadde lært å gå; og eg er sikker på at det hang på veggen ganske så kort tid etter.

Så kom nummer to.

Eg var heldig å skaffe akkurat samme pakke, men denne gongen i rosa. Litt vart sydd, også har den ligget i skuffen sidan. Omsider tok mannen og fullførte den, med litt hjelp av lillesøster sjølv. Når ungen sjølv syr på sitt eige fødselsbilete VEIT du at det har ligge for lenge!

Tre og eit halvt år etter at ho gjekk for første gong er biletet ferdig. Dvs at det var ferdig for nokre månadar sidan, og no ligger det i ei skuff igjen i påvente av at eg skal stryke det og ramme det inn. Herlighet altså! At det går ann å bli så treig på enkelte ting!

Eg avslutter med litt Grytten-poesi:

12:46 | han går til bilen | vintergufs | blir

sitjande | burde han ikkje føle meir?

så treff det han i magen

3400 gram | 48 centimeter.